Moc miłości, która rodzi
Droga do świętości, którą podąża ojciec lub matka, polega na wzrastaniu w ich wzajemnej miłości i miłości, jaką obdarzają swoje dzieci.
Jest to piękne i potężne powołanie do stania się ojcami i matkami. To wezwanie polega na dzieleniu się z Bogiem mocą miłości, która rodzi życie w ciele i w duchu. Wezwanie trwa całe życie i we wszystkich okolicznościach. Miłość mężczyzny i kobiety jest zawsze owocna, nawet gdy nie ma dzieci lub gdy rodzice się starzeją. W rzeczywistości małżonkowie zawsze mogą stworzyć dzieci Boże.
Miłosierna i łaskawa miłość
W Księdze Wyjścia, po tym, jak naród żydowski oddał cześć złotemu cielcu, Pan objawił Mojżeszowi jakość Swojej Miłości:
«Pan zstąpił w obłoku, i Mojżesz zatrzymał się koło Niego, i wypowiedział imię Jahwe. Przeszedł Pan przed jego oczyma i wołał: «Jahwe, Jahwe, Bóg miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność, zachowujący swą łaskę w tysiączne pokolenia, przebaczający niegodziwość, niewierność, grzech». (Wj 34, 5-7).
Zatrzymajmy się nad tymi dwoma słowami: miłosierny i łaskawy. W języku hebrajskim są to raham i hesed; obydwa oznaczają miłość, miłosierdzie, ale z istotnymi różnicami, które mogą dać nam wgląd w to, jak wygląda droga do świętości poprzez miłość ojca i matki.
Ḥesed jest najczęściej używanym terminem w Starym Testamencie na określenie miłosierdzia i miłości. Oznacza czułość składającą się z wierności, pewności, inicjatywy i zaufania, która potwierdza i towarzyszy, która nie porzuca, która pozostaje stała, która niesie otuchę.
Raḥam pochodzi od słowa „rehem”, które po hebrajsku oznacza łono, miejsce, w którym kształtuje się i rozwija życie dziecka: jest to miłość, która kształtuje ciało, zachowuje, chroni, karmi i przyjmuje istnienie drugiej osoby.
W ten sposób objawiają się nam dwa wymiary miłości Boga: jeden ojcowsko-męski i drugi macierzyńsko-żeński. Miłość męska jest przepojona czułą, ale potężną energią do działania; z drugiej strony kobieca miłość rodzi się, buduje i karmi się z wnętrza matki. Matka i ojciec są dla swoich dzieci przejawem tej miłości.
«Miłosierny jest Pan i łaskawy, nieskory do gniewu i bardzo łagodny. Nie wiedzie sporu do końca i nie płonie gniewem na wieki. Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani według win naszych nam nie odpłaca. Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, tak można jest Jego łaskawość dla tych, co się Go boją. Jak jest odległy wschód od zachodu, tak daleko odsuwa od nas nasze występki. Jak się lituje ojciec nad synami, tak Pan się lituje nad tymi, co się Go boją. Wie On, z czego jesteśmy utworzeni, pamięta, że jesteśmy prochem.» (Ps 103, 8-14).
Miłość ojca i matki, pragnących przyjąć powołanie do świętości, posuwa się tak daleko, że dokonuje czynów, do których tylko Bóg jest zdolny: tworzyć i przebaczać.
W Starym Testamencie bowiem dwa działania zarezerwowane są wyłącznie dla Boga: „tworzenie” [bara] i „przebaczanie” [salah].
Za każdym razem, gdy ojciec i matka przyjmują życie i pielęgnują je, za każdym razem, gdy przebaczają sobie nawzajem i wznawiają swoją podróż, sprowadzają Niebo na ziemię. Bo w tym momencie to Duch Święty działał w nich.
«Pierwszą potrzebą jest zatem właśnie to — aby ojciec był obecny w rodzinie. Aby był blisko żony, by dzielić wszystko, radości i ból, trudy i nadzieje. I by był blisko dzieci, kiedy rosną: kiedy się bawią i kiedy się trudzą, kiedy są beztroskie i kiedy są zalęknione, kiedy mówią i kiedy są milczące, kiedy są śmiałe i kiedy się boją, kiedy popełniają błędy i kiedy wracają na właściwą drogę; ojciec musi być obecny, zawsze. Obecny to nie to samo co kontrolujący! Ojcowie zbyt kontrolujący niszczą bowiem osobowość dzieci, nie pozwalają im dorastać. […] Dobry ojciec potrafi czekać i potrafi przebaczać, z głębi serca. Oczywiście potrafi także karcić w sposób stanowczy: nie jest ojcem słabym, uległym, sentymentalnym. Ojciec, który potrafi karcić nie upokarzając, to ten, który potrafi chronić, nie oszczędzając siebie.» (Audiencja Generalna, 4 lutego 2015 r.)
«Być matką nie znaczy tylko wydać na świat dziecko, ale jest to również wybór życiowy. Co wybiera matka, jakiego życiowego wyboru dokonuje matka? Życiowym wyborem matki jest decyzja, by dać życie. I to jest wielkie, to jest piękne.
Społeczeństwo bez matek byłoby społeczeństwem nieludzkim, ponieważ matki zawsze, również w najgorszych momentach, potrafią dawać świadectwo czułości, poświęcenia, siły moralnej. Matki często przekazują również najgłębszy sens praktykowania religii: w pierwsze modlitwy, w pierwsze gesty pobożności, których uczy się dziecko, wpisana jest wartość wiary w życiu ludzkiej istoty. To przesłanie wierzące matki potrafią przekazywać bez wielu wyjaśnień: na nie przyjdzie czas później, ale zalążek wiary jest w tych pierwszych, niezwykle cennych momentach. Bez matek nie tylko nie byłoby nowych wiernych, lecz wiara straciłaby sporą część swojego prostego i głębokiego ciepła.» (Audiencja Generalna, 7 stycznia 2015 r.)
Pomyślmy
• Jakimi jesteśmy ojcami lub matkami?
• Miłość małżonków owocuje także zrodzeniem dzieci Bożych, bycie duchowymi ojcami i matkami własnych dzieci i każdego napotkanego człowieka, obdarzając je czułą, serdeczną, mocną i pewną Miłością Boga Ojca. Kim są duchowe dzieci, które Bóg nam powierza w tym momencie naszego życia?
Modlitwa
Miłość rodzinna: powołanie i droga do świętości
Ojcze Niebieski,
Przychodzimy do Ciebie
aby Cię uwielbiać i dziękować Tobie
za wielki dar, jakim jest rodzina.
Modlimy się do Ciebie za wszystkie rodziny uświęcone sakramentem małżeństwa.
Niech każdego dnia odkrywają na nowo łaskę, którą otrzymały,
i jako małe Kościoły domowe,
będą zdolne do dawania świadectwa o Twojej obecności
i o miłości, jaką Chrystus miłuje Kościół.
Modlimy się do Ciebie za wszystkie rodziny
doświadczające trudności i cierpienia
z powodu choroby lub okoliczności, które jedynie Ty znasz.
Wspieraj je i uświadamiaj im
drogę do świętości, na którą je powołujesz,
aby mogły doświadczyć Twojego nieskończonego miłosierdzia
i znaleźć nowe sposoby wzrastania w miłości.
Modlimy się do Ciebie za dzieci i młodzież:
niech spotkają Ciebie
i z radością odpowiedzą na powołanie, jakie dla nich zaplanowałeś;
Modlimy się za rodziców i dziadków:
Niech będą świadomi, że są znakami ojcostwa i macierzyństwa Boga
troszcząc się o dzieci, które – ciałem i duchem,
im powierzasz;
oraz znakami doświadczenia braterstwa,
jakie rodzina może dać światu.
Panie, spraw, aby każda rodzina
mogła przeżywać swoje specyficzne powołanie do świętości w Kościele
jako wezwanie do stawania się uczniami misjonarzami,
w służbie życia i pokoju,
w jedności z naszymi kapłanami, zakonnikami i wszystkimi powołaniami w Kościele.
Pobłogosław Światowe Spotkanie Rodzin. Amen.
(Oficjalna modlitwa w intencji X Światowego Spotkania Rodzin 22-26 czerwca 2022)
Warto doczytać: