„Do tego cmentarzyska ofiar ludzkiego okrucieństwa w naszym stuleciu dołącza się inny jeszcze wielki cmentarz: cmentarz nienarodzonych, cmentarz bezbronnych, których twarzy nie poznała nawet własna matka, godząc się lub ulegając presji, aby zabrano im życie, zanim jeszcze się narodzą. A przecież już miały to Życie, już były poczęte, rozwijały się pod sercem swych matek, nie przeczuwając śmiertelnego zagrożenia.
Kto ma prawo powiedzieć: „Wolno zabijać”, tam gdzie trzeba najbardziej chronić i pomagać życiu? Zauważmy jeszcze, że przykazanie: „Nie zabijaj!” zawiera w sobie nie tylko zakaz. Ono wzywa nas do określonych postaw i zachowań pozytywnych. Nie zabijaj, ale raczej chroń życie, chroń zdrowie i szanuj godność ludzką każdego człowieka, niezależnie od jego rasy czy religii, od poziomu inteligencji, stopnia świadomości czy wieku, zdrowia czy choroby.
Musimy zwiększyć równocześnie naszą społeczną troską nie tylko o dziecko poczęte, ale również o jego rodziców, zwłaszcza jego matkę – jeśli pojawienie się dziecka stawia ich wobec kłopotów i trudności ponad ich siły, przynajmniej tak myślą. Troska ta winna znaleźć wyraz zarówno w spontanicznych ludzkich postawach i działaniach, jak też w tworzeniu instytucjonalnych form pomocy dla tych rodziców poczętego dziecka, których sytuacja jest szczególnie trudna. Niech również parafia i klasztory włączą się w ten ruch solidarności społecznej z dzieckiem poczętym i jego rodzicami” (Jan Paweł II – Radom, 4 czerwca 1991 r.)
Kategoria: Bez kategorii Page 1 of 4
Szanowni Państwo, w sytuacji pandemii chcemy wyjść naprzeciw oczekiwaniom narzeczonych. Istnieje możliwość spotkania z doradcą on-line (za pomocą wideokonferencji) w ramach Katolickiej Poradni Życia Rodzinnego. Zainteresowanych zapraszamy do zapoznania się ze szczegółowymi informacjami.
Obchodzimy dzisiaj (19 marca) uroczystość św. Józefa. To dobry moment, żeby spróbować przybliżyć sobie postać tego świętego. Przeżywając także 100-lecie urodzin papieża Polaka Jana Pawła II zachęcamy do zapoznania się z Adhortacją Jana Pawła II Redemptoris Custos o św. Józefie i o jego posłannictwie w życiu Chrystusa i Kościoła. Tekst można znaleźć na stronie Watykanu można także pobrać tekst polski w pdf.
Kościół w Polsce ustanowił 25 marca Dniem Świętości Życia w odpowiedzi na apel Jana Pawła II zawarty w encyklice „Evangelium Vitae” z 1995 roku, ogłoszonej 25 marca. Jego celem jest budzenie wrażliwości na sens i wartość ludzkiego życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci. W tym dniu wiele osób składa przyrzeczenia Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego.
Facebook to nadal najpopularniejszy portal social-media. Dlatego, aby umożliwić jeszcze łatwiejszy dostęp do informacji, a także dotrzeć do większej liczby osób utworzyliśmy stronę na facebooku.
Zachęcamy do odwiedzania i śledzenia.
W dniu 28.03. 2020 r. (sobota) zapraszamy na spotkanie formacyjne doradców naszej diecezji. Rozpoczniemy o godz. 9.30 Mszą Święta w kościele pw. Matki Bożej Królowej Polski w Zamościu, następnie. P. Beata Chroszyńska – Krajowy Doradca Życia Rodzinnego, poprowadzi warsztaty: „Wybrane aspekty pracy z narzeczonymi”.
Od dzisiaj na naszej stronie dodaliśmy zakładkę KALENDARIUM, gdzie będziemy umieszczać informacje o wszystkich wydarzeniach związanych z naszym duszpasterstwem. Zapraszamy do odwiedzania i udziału w tych wydarzeniach.
Rada 1
Twój styl ubierania się, czesania, spojrzenia, gestów, słów niech ci dyktuje twoje serce, poddane rozumnej woli. Jasnym jest, że twoje serce musi być czyste – za wszelką cenę – twoje uczucie musi być rozumne, a cała twoja postawa zewnętrzna musi być pełna godności dziecka Bożego i godności Polki.
Rada 2
Dobrze wiesz, jak bardzo potrzebne jest rodzinie twoje miłujące serce. Ale tylko czyste serce jest zdolne do prawdziwej miłości. I dobrze wiesz również, że aby zachować i ustrzec czystość, trzeba ją cenić jak skarb i czuwać, by go nie stracić przez nieostrożność czy lekkomyślność.
Rada 3
Nie wszystko jedno, jakim językiem przemawiasz do swoich koleżanek i kolegów, nawet do siebie samej, gdy cię nikt nie słyszy, gdy czegoś szukasz w pośpiechu. Nie wszystko jedno, jakie słowa rzucasz… martwym przedmiotom. Słowo niegodne twoich ust coś w tobie rzeźbi, zostawia ślad. Ceń swoje usta i słowa, zwłaszcza gdy zwracasz się do innych ludzi, gdy one w innych coś mogą wyrzeźbić…
Rada 4
Nie wszystko jedno, moja droga, jak patrzysz. Od twojego spojrzenia zależy bardzo wiele. Nieraz czyjś spokój lub nawet życie. A więc panuj nad swoim spojrzeniem i szanuj je. Nie rozrzucaj go na prawo i lewo. Kiedyś będziesz patrzyła – a może już patrzysz – w oczy ukochanego człowieka, kiedyś będziesz patrzyła w oczy twoich dzieci. Zachowaj dla nich czystość i głębię swego spojrzenia… Proś o takie spojrzenie, by się od niego odmieniały serca.
Rada 5
Tak często się mówi o wyzywającym zachowaniu wielu dziewcząt. Jak chodzisz, jak trzymasz swoje nogi, ręce, jak się pochylasz i podnosisz? Przyjrzyj się sobie. Twoje zachowanie powinno skłaniać raczej do przyklęknięcia przed tobą, niż do znieważenia ciebie. To tylko od ciebie zależy, czy ktoś przed tobą uklęknie, czy cię sponiewiera.
Rada 6
Od ciebie też zależy, jakie uczucia wyzwolisz w drugim człowieku: szacunek i gest miłości czy lekceważenie i namiętność. Pamiętaj, jesteś odpowiedzialna nie tylko za uczucia, które masz w sercu swoim dla kogoś, ale także za to, jakie budzisz w drugiej istocie.
Rada 7
Bądź modna, ale moda ma także swoje granice. Nie dopuść, aby moda ograniczała twą skromność i godność. Nie dopuść, aby moda ciebie kształtowała. To ty twórz modę. Nie jesteś lalką ani manekinem, by można było tobą dowolnie obracać. Jesteś żywym człowiekiem, kobietą, Polką, dzieckiem Bożym.
Wskazówka 1.
Potrzeba w naszej Ojczyźnie przykładu ofiary z siebie, aby człowiek współczesny zapomniał o sobie, a myślał o drugich – o dobru rodziny, o wypełnieniu swego powołania i zadania życiowego wobec innych, o dobru całego narodu.
(Warszawa, 25 września 1968)
Wskazówka 2.
Nie trzeba oglądać się na innych, na tych lub owych, może na polityków, żadając od nich, aby się odmienili. Każdy musi zacząć od siebie, abyśmy prawdziwie się odmienili.
(Gniezno, 2 lutego 1981 (z homilii))
Wskazówka 3.
Obyście nie poddali się wygodnictwu, egoizmowi i wrogości życia!
(Kobyłka, 8 września 1970)
Wskazówka 4.
Gdy na was patrzę, budowniczy przyszłej Polski, światłości świata ojczystego i “soli” polskiej ziemi, gdy widzę jak stoicie cicho, spokojnie, uważnie, to wiem, że w waszych młodzieńczych duszach szlachetne serce bije. Wiem, że w was jest wielki głód sprawiedliwości, by ojczyzna nasza święta, chrześcijańska przednia straż, była sprawiedliwą dla wszystkich. By jej chleba nie zabrakło dla nikogo. By nie było uprzywilejowanych, żadnego gatunku. By był pokój Boży i niekłamana, niedeklamowana, prawdziwa miłość społeczna. Zawiedliśmy się nie raz i nie dwa; zda się, opadły ręce i duchy, ale czyż mielibyśmy zwątpić, że jest to możliwe? Jest możliwe, najmilsi bracia! Chrystus uspokoił świat, przywrócił mu pokój przez Krew swoją. Może od was nie będzie się żądało krwi. Jak powtarzałem po swoim powrocie z więzienia, tak powtarzam i dziś: więcej niż waszej krwi potrzeba Polsce waszej rzetelnej pracy, by z niej wszyscy mieli chleb, dach nad głową i okrycie. Nad tym pracować musicie.
(fragment przemówienia do studentów w Warszawie, 7 maja 1958)
Wskazówka 5.
Tylko pokora zdobywa świat. Najbardziej gorszą się ateiści naszą pewnością siebie i tupetem, zwłaszcza gdy słyszą ciągle: Ja mu pokażę! Zdarza się, że przyjdzie do Kościoła Bożego człowiek zagubiony, z resztkami swej wiary, z tysiącami wątpliwości, zastrzeżeń, krytyk i usłyszy: Ja ci pokażę, ja! Traci wówczas resztę wiary, przynajmniej na połowę życia, dopóki nie zapomni. Gdy człowiek wierzący ma dużo pewności siebie, zarozumiałości, tupetu i pójdzie z tym wszystkim do innych, aby ich zdobywać dla Pana Boga, może ogromnie zaszkodzić przybliżeniu się Królestwa Bożego. Wobec wszystkich ludzi, zwłaszcza wobec ludzi odmiennych przekonań, trzeba być bardzo ostrożnym, delikatnym, taktownym.
(z rozważań o modlitwie “Ojcze Nasz”)
Wskazówka 6.
Mówi się o współczesnym człowieku, że jest pozbawiony radości, chociaż ma mnóstwo rozrywek. Szuka ich, lecz na każdej z nich się zawodzi, po każdej jest smutniejszy. Ogarnia go zniechęcenie, deflacja psychiczna. Radość bowiem można mieć z Boga, który jej pragnie dla swoich dzieci. Gdy zabraknie w duszy naszej Boga, nie będziemy umieli się radować ani weselić.
(Warszawa, 6 grudnia 1976, na zakończenie jubileuszu św. Franciszka w Warszawie)
Wskazówka 7.
Nienawiścią nie obronimy naszej Ojczyzny, a musimy jej przecież bronić. Brońmy jej więc miłością! Naprzód między sobą, aby nie podnosić ręki przeciw nikomu w Ojczyźnie, w której ongiś bili nas najeźdźcy. Nie możemy ich naśladować. Nie możemy sami siebie poniewierać i bić. Polacy już dosyć byli bici przez obcych, niechże więc nauczą się czegoś z tych bolesnych doświadczeń. Trzeba spróbować innej drogi porozumienia – przez miłość, która sprawi, że cały świat, patrząc na nas, będzie mówił: “Oto, jak oni się miłują”. Wtedy dopiero zapanuje upragniony pokój, zgoda i wzajemne zaufanie.
(Niepokalanów, kwiecień 1969)
Narzeczeni przygotowując uroczystość ślubną często chcą zadbać o wszystkie szczegóły: wystrój, zachowanie, fotograf, kamera, muzyka. Warto także zadbać o piękną Liturgię Słowa – wybrać czytanie, poprosić kogoś z gości o przeczytanie tego czytania, dodać jakieś szczególne wezwanie do modlitwy wiernych.
Na stronie narzeczeni.zamojskolubaczowska.pl można znaleźć wszystkie teksty Liturgii Słowa. Zachęcamy, by je przeczytać i wybrać te, które najbardziej trafiają do serca. Dzięki temu przeżycie całej celebracji będzie jeszcze bardziej osobiste. Narzeczeni, którzy będą brali ślub na terenie naszej diecezji, mogą także wydrukować informacje, z którą będzie można udać się do koncelarii parafialnej i z księdzem ustalić możliwość wykorzystania wybranych tekstów. Formularz także pozwala wydrukować teksty dla poszczególnych osób czytających, choć zachęcamy by podczas samej Liturgii czytania były wzięte z ksiąg liturgicznych.