Rodzina33 – dzień 1

W 2020 roku doświadczyliśmy czegoś niezwykłego. Rekolekcje „Oddanie33” dotarły do setek tysięcy naszych rodaków, przemieniając życie wielu osób. Otrzymaliśmy bardzo wiele świadectw.

Pośród tych wielu historii przemiany serc zaczęły się pojawiać również prośby o to, abyśmy przygotowali 33-dniowe rekolekcje dla małżeństw.

Tak zrodziła się idea rekolekcji „Rodzina33”.

Drodzy małżonkowie!

W tym pierwszym, wprowadzającym dniu rekolekcji, chcemy Wam od serca powiedzieć kilka ważnych rzeczy:

Te rekolekcje nie powstawały przy biurku. Tworzyliśmy je podczas wielu rozmów z małżeństwami oraz na kolanach przed Najświętszym Sakramentem. Modlitwa i rozmowa między małżonkami to również najlepszy i najbardziej owocny sposób przeżycia tych rekolekcji.

Jeśli te rekolekcje poprowadzą Was do wielu, płynących z serca rozmów z Bogiem oraz między sobą – spełnią swój najważniejszy cel.

Ważne, abyście wiedzieli, że podczas przeżywania tych rekolekcji będą się za Was modlić tysiące osób. Odbędzie się również wiele Mszy świętych, sprawowanych w Waszej intencji.

Będziemy Was w ten sposób wspierać tak, jak potrafimy najlepiej.

W tym pierwszym dniu rekolekcji zachęcamy Was do otwartości serca.

Przypominamy sobie w tej chwili pierwsze słowa wypowiedziane przez św. Jana Pawła II: „Nie lękajcie się! Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!”

Wejdźmy w te rekolekcje z nadzieją i radością! Otwórzmy serca! Ucieszmy się modlitwą, która płynie ku niebu w naszej intencji!

Modlitwa św. Jana Pawła II za rodziny

Boże, od którego pochodzi
wszelkie ojcostwo w niebie i na ziemi,
Ojcze, który jesteś Miłością i Życiem,
spraw, aby każda ludzka rodzina na ziemi
przez Twego Syna, Jezusa Chrystusa,
«narodzonego z Niewiasty»,
i przez Ducha Świętego
stawała się prawdziwym przybytkiem życia i miłości
dla coraz to nowych pokoleń.

Spraw, aby Twoja łaska
kierowała myśli i uczynki małżonków
ku dobru ich własnych rodzin i wszystkich rodzin na świecie
Spraw, aby młode pokolenie
znajdowało w rodzinach mocne oparcie
dla swego człowieczeństwa
i jego rozwoju w prawdzie i miłości.

Spraw, aby miłość
umacniana łaską Sakramentu Małżeństwa
okazywała się mocniejsza
od wszelkich słabości i kryzysów,
przez jakie nieraz przechodzą nasze rodziny.

Spraw wreszcie – błagamy Cię o to
za pośrednictwem Świętej Rodziny z Nazaretu –
ażeby Kościół wśród wszystkich narodów ziemi
mógł owocnie spełniać swe posłannictwo
w rodzinach i poprzez rodziny.

Przez Chrystusa Pana naszego,
który jest Drogą, Prawdą i Życiem
na wieki wieków. Amen.

Pierwszym krokiem na każdej duchowej drodze jest wiara. Nie chodzi tutaj o deklarację o tym, w co wierzę. Chodzi o poruszenie serca, w którym budzi się ufność.

W Biblii znajdziemy wiele historii ukazujących sytuację, kiedy Bóg zaprasza człowieka do wyruszenia w drogę. Tym, co przed wyruszeniem w drogę daje Bóg, jest OBIETNICA.

Odpowiedzią człowieka jest WIARA W SPEŁNIENIE OBIETNICY.

Zapraszamy Was dzisiaj, aby u początku tych rekolekcji spojrzeć na małżeństwo jako na obietnicę.

Małżeństwo jest przede wszystkim obietnicą miłości. Jest także obietnicą radości.

Kiedy Bóg obiecał Abrahamowi, że będzie miał potomstwo liczne jak gwiazdy na  – spełnienie obietnicy wydawało się absolutnie niemożliwe.

Być może dzisiaj przeżywacie w małżeństwie trudności, które sprawiają, że spełnienie obietnicy miłości i radości wydaje się czymś niemożliwym.

Zapraszamy Was jednak do wiary w tę obietnicę. Wzbudź w sercu wiarę i wyrusz w drogę.

Każda Boża przygoda zaczyna się od prostego aktu wiary.

Całym rekolekcjom „Rodzina33” przyświeca to niezwykłe słowo: „Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty mnie posłał” (J 17,23).

Można powiedzieć, że to słowo dotyczy w pierwszym rzędzie wszystkich chrześcijan. Jednak przeczuwamy, że dotyka ono w jakiś szczególny sposób wszystkich małżeństw.

Powołanie do jedności jest przecież istotą małżeństwa („Odtąd nie są już dwoje, lecz jedno ciało”).

To słowo jest dla nas małżonków wielką obietnicą. Pierwszym światłem, które płynie z tego słowa jest to, że to sam Jezus modli się za nas. Słowa: „oby się tak zespolili w jedno…” – wypowiada Jezus, modląc się do Boga Ojca.

Stoi więc za nami MOC MODLITWY JEZUSA! Jakże wielka to siła!

Słusznie możemy uważać, że nie damy rady zbudować doskonałej jedności małżeńskiej. Ale Jezus może!

Jezus modli się za naszą jedność. To jest dla nas naprawdę dobra nowina!

To jest pierwsza obietnica tego słowa: „”Małżonkowie! Mocą modlitwy Jezusa możecie zbudować piękną i owocną jedność!”.

„Aby świat poznał, żeś Ty mnie posłał” –  w tych słowach zawiera się kolejna obietnica. Nasza jedność będzie znakiem dla świata. Nasza jedność ma moc sprawić, że świat pozna Boga Ojca oraz dzieło Jezusa. Jakże wielka to tajemnica!

“Kościół oświecony wiarą, która pozwala mu poznać całą prawdę o wielkiej wartości małżeństwa i rodziny oraz o ich głębokim znaczeniu, czuje się przynaglony do głoszenia Ewangelii – „dobrej nowiny” – wszystkim bez wyjątku, a zwłaszcza ludziom powołanym do małżeństwa i przygotowującym się do niego, wszystkim małżonkom i rodzicom całego świata.

Jest on głęboko przekonany, że jedynie przyjęcie Ewangelii pozwala na spełnienie wszystkich nadziei, które człowiek słusznie pokłada w małżeństwie i rodzinie.

Zamierzone przez Boga w akcie stwórczym małżeństwo i rodzina są wewnętrznie skierowane do urzeczywistnienia się w Chrystusie i potrzebują Jego łaski dla uzdrowienia z ran grzechu i nawiązania do „początku”, czyli do pełnego poznania i całkowitego wypełnienia zamysłu Bożego.

W obecnym momencie historycznym, gdy rodzina jest przedmiotem ataków ze strony licznych sił, które chciałyby ją zniszczyć lub przynajmniej zniekształcić, Kościół jest świadom tego, że dobro społeczeństwa, i jego własne, związane jest z dobrem rodziny, czuje silniej i w sposób bardziej wiążący swoje posłannictwo głoszenia wszystkim zamysłu Bożego dotyczącego małżeństwa i rodziny, zapewniając im pełną żywotność, rozwój ludzki i chrześcijański oraz przyczyniając się w ten sposób do odnowy społeczeństwa i Ludu Bożego.” (FC, nr 3)

Każdego dnia swoimi refleksjami i świadectwami podzielą się z nami małżonkowie.

Wierzymy, że po tych rekolekcjach dołączy do tych świadectw również Wasza historia.

Oto kilka propozycji prostych duchowych praktyk:

–       nastaw swoje serce w taki sposób, aby oczekiwało po tych rekolekcjach wielkich łask (wiemy, że to trudniejsze niż nastawianie budzika, ale dasz radę!);

–       potraktuj te rekolekcje jak duchową przygodę i już na samym początku spróbuj się nimi ucieszyć (a my ze swojej strony postaramy się w nawiasach dodać czasami jakiś humorystyczny komentarz, aby Wam w tym pomóc);

–       zrób dziś jakiś niespodziewany, miły gest dla swojego współmałżonka/współmałżonki (tak na dobry początek!).

Każdego dnia zaprosimy Was, aby pomodlić się krótką modlitwą, która wyraża prośbę o łaskę związaną z rozważanym tematem.

Weź ze sobą to jedno zdanie, które Bóg wypowiedział do Ciebie, rozważaj je w sercu i powtarzaj wielokrotnie, aż do następnego rozważania, aby wniknęło jak najgłębiej do Twojej duszy: “ZAUFAJ PANU, ON SAM BĘDZIE DZIAŁAŁ”