Rodzina33 – dzień 19

CZĘŚĆ 4

ADORACJA – Obecność przy Jezusie. Obecność przy dziecku. 

Boże, od którego pochodzi
wszelkie ojcostwo w niebie i na ziemi,
Ojcze, który jesteś Miłością i Życiem,
spraw, aby każda ludzka rodzina na ziemi
przez Twego Syna, Jezusa Chrystusa,
«narodzonego z Niewiasty»,
i przez Ducha Świętego
stawała się prawdziwym przybytkiem życia i miłości
dla coraz to nowych pokoleń.

Spraw, aby Twoja łaska
kierowała myśli i uczynki małżonków
ku dobru ich własnych rodzin i wszystkich rodzin na świecie
Spraw, aby młode pokolenie
znajdowało w rodzinach mocne oparcie
dla swego człowieczeństwa
i jego rozwoju w prawdzie i miłości.

Spraw, aby miłość
umacniana łaską Sakramentu Małżeństwa
okazywała się mocniejsza
od wszelkich słabości i kryzysów,
przez jakie nieraz przechodzą nasze rodziny.

Spraw wreszcie – błagamy Cię o to
za pośrednictwem Świętej Rodziny z Nazaretu –
ażeby Kościół wśród wszystkich narodów ziemi
mógł owocnie spełniać swe posłannictwo
w rodzinach i poprzez rodziny.

Przez Chrystusa Pana naszego,
który jest Drogą, Prawdą i Życiem
na wieki wieków. Amen.

Adoracja Najświętszego Sakramentu przez nas jako rodziców jest źródłem wielkiego błogosławieństwa dla całej rodziny. Jest wielkim skarbem i dobrem dla naszych dzieci.

1.     Poprzez adorację stanę się lepszym rodzicem przez łaski, które otrzymam podczas modlitwy. Ten owoc rodzi się z mojej obecności z Jezusem – dla mojego dziecka.

2.     Przez moją modlitwę Jezus może jeszcze bardziej zatroszczyć się o moje dziecko, posługując się mną jako rodzicem.

3.     Dzięki naszej adoracji możemy wprowadzić dziecko w piękno tej modlitwy. Ten owoc oznacza więc obecność mojego dziecka przy Jezusie. Dzięki temu Jezus może przelewać swoje łaski bezpośrednio do serca mojego dziecka.

Ofiarowanie Bogu swojego czasu przynosi błogosławieństwo, które sprawi, że będę też miał zawsze odpowiednio dużo czasu dla swojego dziecka. Moja obecność dla Jezusa wyda owoc obecności dla mojego dziecka.

Belgijski kapłan, wobec którego trwa właśnie proces mający sprawić, że będziemy go czcili jako świętego, Ojciec Poppe, lubił często powtarzać: „Uczcie dzieci adorować, a kościoły będą pełne”.

Nawet sobie nie wyobrażamy, jak wielką moc ma modlitwa i adoracja dzieci.

Jaki skarb został złożony w nasze ręce! I jaka odpowiedzialność!

Pomyślmy przez chwilę: jeśli tak jak mówi Matka Boża (między innymi we Fatimie) – modlitwa dzieci może uratować miliony dusz ludzkich, a to głównie od nas rodziców zależy, czy i jak nasze dzieci będą się modlić oraz adorować Pana Jezusa – jakże wielka jest nasza odpowiedzialność! Jakże wielkie i ważne to zadanie!

Obyśmy wielkodusznie to zadanie podjęli i zrealizowali!

„Samo w sobie jest rodzicielstwo potwierdzeniem miłości, pozwala odkrywać za każdym razem jej rozmiar i pierwotną głębię. Nie dzieje się to jednak w sposób automatyczny. Jest zadane obojgu: mężowi i żonie. Stanowi w życiu każdego taką „nowość” i takie bogactwo, że nie można do niego przybliżać się inaczej, jak „na kolanach” (List do Rodzin 7).

„Ponadto polecam, by w formacji katechetycznej dzieci, w szczególności w ramach przygotowania do pierwszej Komunii św., były one wprowadzane w znaczenie i piękno dotrzymywania towarzystwa Jezusowi i by było kultywowane ich zdumienie wobec Jego obecności w Eucharystii” (z listu Kongregacji ds. Duchowieństwa, z 8 grudnia 2007 roku).

Jednym w wielkich darów obecnego czasu są słowa przekazane przez Pana Jezusa mnichowi benedyktyńskiemu, zawarte w książce pt.: In Sinu Jesu. Jest to pełne miłości orędzie poświęcone w znacznej mierze tematowi adoracji oraz ukazujące niezwykłą rolę Maryi. Możemy tam przeczytać między innymi takie słowa:

Zawsze jesteś w Mojej obecności, a kiedy twoje serce zwrócone jest ku

Mojemu, nie ma między nami dystansu. Moja sakramentalna obecność,

choć wyjątkowa, substancjalna i rzeczywista, nie jest jedyną formą Mojej

obecności. Nie możesz przez cały dzień pozostać blisko Mnie w Sakramencie

Mojej Miłości, przed Moim ołtarzem, ale możesz nieustannie

adorować Mnie w wewnętrznym sanktuarium twojej duszy, gdzie jestem

obecny wraz z Moim Ojcem i z Duchem Świętym.

Lgnij do Mojej woli w każdym momencie, a będziesz adorował Mnie

nieustannie. Rozumiem komplikacje i okoliczności twojego życia. Bądź

ze Mną poprzez pragnienie bycia ze Mną. Pragnienie, by nigdy nie opuszczać

Mojej sakramentalnej obecności jest w rzeczywistości tak cenne

w Moich oczach, jak twoja fizyczna obecność przy Mnie – kiedy Mnie

adorujesz, kiedy Mnie słuchasz i kiedy do Mnie przemawiasz. Ucz się od

Mojej służebnicy Matki Mechtyldy, jak nieustannie Mnie adorować, nie

opuszczając spraw, które wymagają twojej uwagi. Jestem obecny w tajemnym

sanktuarium duszy tych, którzy pragną być ze Mną, którzy szukają

Mojego Oblicza i pragną odpocząć na Moim Sercu.

Podaruj Mi twoją niezdolność wywiązania się ze wszystkiego, co zaplanowałeś,

a Ja ją przyjmę i przemienię poprzez Moją miłość w ofiarę

przyjemniejszą niż pełne sukcesu wypełnienie się twoich zamierzeń.

Ufaj Mi w twojej słabości. Podaruj Mi też twoją niezdolność realizacji

Moich natchnień. Twoje ubóstwo, twoja niemoc, nawet twoja niestałość nie

przeszkadzają Mi działać w twojej duszy – pod warunkiem, że oddasz Mi

to wszystko z pełną ufnością w Moją miłosierną miłość ku tobie. Czyń to,

co w granicach rozsądku możliwe, a to, czego nie możesz uczynić, zawierz

Mi z ufnością. Przyjmuję z zadowoleniem zarówno pierwszą, jak i drugą

ofiarę. Niech te słowa cię pocieszą. Wiedz, że nie jestem gnębicielem,

lecz przyjacielem, i to najczulszym, i najwdzięczniejszym z przyjaciół. Czy

przyjaciel przywitałby tego, kogo miłuje, z wyrzutami? Czy przywitałby

go z czułością?

Tak, powołałem cię do życia adoracją i zadośćuczynieniem, lecz wzywam

cię także do pokory, do małej drogi duchowego dziecięctwa i do

ufności bez granic w Moje miłosierdzie. Adoruj Mnie zatem w Sakramencie

Mojej Miłości tyle, ile jesteś w stanie, a kiedy to niemożliwe, adoruj

Mnie w naszym sekretnym miejscu spotkania, którym jest twoja ułomność,

twoja słabość oraz bieżące potrzeby.

Adoruj Mnie nieustannie w świątyni twojej duszy i wiedz, że taka adoracja

oddaje Mi chwałę w Sakramencie Mojej Miłości i w chwale nieba, gdzie

pewnego dnia zjednoczę cię ze Mną na zawsze (IN SINU JESU 329-330).

Mamy taką praktykę, że nie przychodzimy na Eucharystię na ostatnią chwilę. Staramy się być w kościele pół godziny lub co najmniej dwadzieścia minut wcześniej. Ten czas jest przeznaczony na to, aby się wyciszyć i modlić się przed Jezusem ukrytym w Tabernakulum.

Nasze starsze dzieci jeżdżą dziś na adorację same z siebie.

Mają też zwyczaj, aby przy okazji spowiedzi pierwszopiątkowej przyjść wcześniej lub zostać po spowiedzi, aby adorować Pana Jezusa.

Oto propozycje prostych duchowych praktyk:

–       tak jak istnieje praktyka komunii duchowej, polegająca na wzbudzeniu pragnienia przyjęcia Pana Jezusa wtedy, kiedy nie możemy przyjąć Go fizycznie, tak też istnieje praktyka duchowej adoracji. Jej istotą jest wzbudzenie pragnienia trwania przed Panem Jezusem wtedy, kiedy nie mamy możliwości adorować w kaplicy. Spróbuj do czasu następnej medytacji wzbudzić kilkakrotnie w swoim sercu w różnych sytuacjach pragnienie trwania przed Jezusem (ćwiczenie o dość wysokim stopniu trudności, ale do odważnych świat należy!);

–       Jezus jest też w rzeczywisty sposób obecny w sercach twoich najbliższych. Spróbuj czasami spojrzeć na współmałżonka/współmałżonkę oraz na swoje dzieci w głębszy sposób – dostrzegając przez wiarę, a nawet adorując w nich Jezusa.

Weź ze sobą to jedno zdanie, które Bóg wypowiedział do Ciebie, rozważaj je w sercu i powtarzaj wielokrotnie, aż do następnego rozważania, aby wniknęło jak najgłębiej do Twojej duszy: